مقایسه والوالین و گریس

گریس یک ماده روان‌کننده است که به صورت چسبنده و چرب استفاده می‌شود. این ماده از ترکیب روغن و یک ضخامت‌دهنده مانند پرکارناوباز (lithium)، کلسیم، آلومینیوم یا سدیم تشکیل شده است. ویژگی‌ها و کاربردهای گریس به شرح زیر است:

• خواص روان‌کنندگی: گریس از طریق تأمین لایه‌ی ضخیمی به سطح های مکانیکی، در صورت اصطکاک و حرکت بین قطعات، روان‌کنندگی فراهم می‌کند. این خاصیت بهبود عملکرد و کاهش سایش و سایر خرابی‌های ناشی از اصطکاک را به دنبال دارد.
• خاصیت چسبندگی: گریس دارای خاصیت چسبندگی بالاست، به این معنی که می‌تواند به سطح قطعات چسبیده و در مکان‌هایی که دسترسی به آنها محدود است، تراکم کند. این ویژگی اهمیت بالایی در کاربردهایی دارد که نیاز به لوبریکاسیون در مدت طولانی دارند.
• مقاومت به فشار: گریس دارای مقاومت بالا در برابر فشار است و می‌تواند با قطعاتی که در فشار قرار دارند، سازگاری داشته باشد. این ویژگی ضروری است در کاربردهایی که فشار قوی بر روی قطعات وجود دارد، مانند بلبرینگ‌ها و لغزش‌ها.
• مقاومت در برابر آب و رطوبت: برخی از گریس‌ها دارای خاصیت آبگریزی هستند که به آنها اجازه می‌دهد در محیط‌های رطوبتی و حتی در تماس با آب عملکرد خوبی داشته باشند. این خاصیت مورد استفاده در برخی کاربردهای صنعتی مانند صنایع دریایی و خودروسازی قرار می‌گیرد.
• مقاومت در برابر حرارت: بسته به نوع گریس و اجزای آن، میزان مقاومت در برابر حرارت متغیر است. برخی از گریس‌ها می‌توانند در دماهای بسیار بالا یا پایین عملکرد خوبی داشته باشند و در برخی کاربردها مانند صنعت فولاد و صنایع حفاری استفاده می‌شوند.